Bendeki Sen Şiiri - Hikmet Ertaş

hiç bir şey düşünemiyorum artık
veyahutta düşünmekmi istemiyorum umrumda değil sanki
bu hayat bu dünya neden var neden dönüyor
benim için dönüyorsa neden tek başıma hissediyorum kendimi
neden yalnızım bir kenara itilmiş gibiyim
yalnız olmadığımı bildiğim halde
neden düşüncelerim beni yalnızlığa iteliyor
etrafım sanki bomboş caddeler sokaklar meydanlar suskun
fırtına öncesi sessizliği misali
beni korkutuyor bu sessizlik içimde bir karamsarlık
vucüdumda sadece yüreğimin olduğu hissi
başka bir şeyi algılamıyor tenım sensizlikten başka
senden başka birşeyinde acıtmıya gücü yetmiyor yüreğimi
anlıyorumki sen ama sadece sensin içimdeki anlam
içimdeki özlemi çimdeki yangına buzsun
senle varlığımı hissediyorum senle nefes alıyorum
sen veriyorsun yaşam sevincini ben senle ben oluyorum
senle hayata tutundum senle yaşadım
aşkın en güzelini senle tattım
sevginin en güzel anlarını
gecemde gündüzümde senle paylaştım
adını kalbime kazıdım her bende kalsın diye
seni yaşattım benle beraber yaşarken içimde
senle ağladım senle güldüm seni öyle büyük sevdimki
kendimi unuttum unutuldumda
canım dedikce birde yüreğim derdi incinmesin diye
dokununca titrerdi ellerim buz kesilirdi
yanında bile özlemini çekerdim senin
işte sevdiğimm ben böyle sevdim seveceğimde sonuna kadar
BENDEKİ SEN hiç bitmeyecek sonsuza kadar...