Bendeki Ben Şiiri - Hasan Özünal

Alın şu bendeki beni benden,
Ben, bendeki benle kavgalıyım.
Bu ben, sanki başka bir beden,
Ben, bendeki benle kavgalıyım.

Hiç yanlış tartmaz terazisi,
Hiç hatalı ölçmez endazesi,
Tersine uçmaz pervanesi,
Ben bendeki benle kavgalıyım.

Hazineye giden yoldan şaşırır,
Her damlada bardak taşırır,
Düz dururken dağlardan aşırır,
Ben bendeki benle kavgalıyım.

Gönlüme hep gem vurur durur,
Mihengi ve hesabı hep gurur.
Her yanlışı kafama vurur da vurur,
Ben bendeki benle kavgalıyım.

Masama da karışır, kasama da,
Kurallarıma da karışır yasama da.
Set çeker gönlümce yaşama da,
Ben bendeki benle kavgalıyım.

Üstüme üstelik bir de ukalalık eder,
Seni yaşatan bir tek benim der.
Sırtıma kambur etti bu beni kader,
Ben bendeki benle kavgalıyım.

Bendeki benle kavgalı olsam da,
Sık sık ellerim böğrümde kalsam da,
Bir ileri bir geri, zorla yol alsam da,
Gizli bir aşkla seviyorum bu BENDEKİ BENİ…

Hasan ÖZÜNAL
KARAMAN – Şubat 2025