BENDEKİ BEN
Yanaklarını okşayan çocuklar
Ben de ne akıl bırakır ne sabır
Dalıp dalıp gittiğimse ufuklar
Beni alıp hayallere baktırır
Yeni doğmuş çocuklar kadar olsam
Beyazlıklar arasından bakarken
Gözlerinin karasına ben dolsam
Senin güzelim yüzüne bakarken
Ruhum bazen bir mum bazense buhar
Yıkılmadan durabilsem karşında
Beni yakmasa yüzünden gelen har
Şöylerdim yâr sevdim her bakışında
Dağlar mı denizler mi olur şayit
beni şehler mi ermişler mi bulur
Peşinde kaç mecnun olmuştur şehit
Bedenim hangi çöllerde bulunur
Sırların sırrıdır yüzünde bir şey
Keşfedilmemiş bir yer var gözünde
Gülümseyişininse çetin sırrı ney
Nedir beni efsunlayan sözünde
Ne gözünden ne sözündendir aşkım
En efsunkar aynalarda alevdim
Gözünde kendi kendime merakım
Ben senin bana yansımanı sevdim
29/03/2020
Kayıt Tarihi : 3.12.2024 04:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çok üstünde durmadan esnetik sanatsal kaygılar olmadan yazdığım bir yazı yine sevgiliye hitaben yazıldı
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!