Başımın tacıydın iki Cihan da
Sen kendi kendini bende yok ettin
Sen vardın yarına her baktığımda
Sen kendi kendini bende yok ettin
Verdiğim değeri taşıyamadın
Aşkımı kalbinde saklayamadın
Sevmek denen hissi tanıyamadın
Sen kendi kendini bende yok ettin
Kapıyı kitleyip zincirler vurdun
Son durak diyerek meydan okudun
Martılar misali hep gökte uçtun
Sen kendi kendini bende yok ettin
Dağlara pişmanım diye yazsan da
Taşlara ismimi her gün kazsan da
Vicdan azabından çöküp kalsan da
Sen kendi kendini bende yok ettin
Kayıt Tarihi : 27.2.2017 22:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nevzat Güzeldere](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/02/27/bende-yok-ettin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!