BENDE YANDIM AKARSUYLA SİVASTA
16.04.2012
Pirsultanlar gibi asılıp gittim
Bende yandım Akarsuyla Sivasta
Oyalan dünyayı böyle terkettim
Bende yandım Madımakta Sivasta
Mansur edip Madımağa astılar
Nesimi edip derimi de yüzdüler
Sıra sıra kurşunlara dizdidiler
Bende yandım Akarsuyla Sivasta
Bende yandım Madımakta Sivasta
Verdiler ateşe bütün canları
Caniler diri diri yaktı insanları
Nerde yetişmiş bunlar kimin hayvanları
Bende yandım Akarsuyla Sivasta
Bende yandım Madımakta Sivasta
İnsan değil hayvan bile yakılmaz
Masum insanlara kurşun sıkılmaz
Caniden vatana hiç hayır gelmez
Bende yandım Akarsuyla Sivasta
Bende yandım Madımakta Sivasta
Hüseyinim yandım Akarsuyula
Açtım dertlerimi getirdim dile
Caniler şeytandan belasın bula
Bende yandım Akarsuyla Sivasta
Bende yandım Madımakta Sivasta
Kayıt Tarihi : 18.4.2012 22:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiirimi değerli Muhlis AKARSU ağabeyimin anısına yazdım bende onun bir hatırası vardır göynücekte orta okul da okurken ben ona 4 veya beş tane şiir gönderdimki sizden saz dersi almak istiyorum diye o da bana resminin arkasına yazmış siz göynücek tesiniz ben istanbuldayım nasıl saz dersi verebilirim diye resmini göndermiş hala saklamaktayım arkası imzalı resmi
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!