Odanın sessizliğini kırmak istemiştim.
Yansızlıklara oynadığım günden beri..
Havanın sıcaklığını bütün iliklerimde hissettim
Ama yüreğimin üşümesine engel olamadım..
Düşündüğüm benden çok uzaklardaydı.
Artık bana ait olmayan sevda yüreğini açmıştı yeni umutlara.
Beni yalnızlara terk etmenin huzursuzluğuna rağmen
Yüreğinde beni unutup gittiğini hissetmiştim.
Yıllar sonra,
Yaşamımın en karmaşık anında birden
Karşıma çıktığında yeniden doğmuş gibi oldum şimdi..
Ona dair her şey ve sanki bugünkü gibi yeniden canlandı
Ve
Yüreğimde bir açelyanın yeniden yeşerdiğini hissettim.
Gecenin alaca karalığından
Sessizlik huzur yerine bana hüzün vermeye başladı.
Yüreğimin korkusunu hissettim..
Yıllar sonra karşılaştığım sevda yüreğimin
Benden kaçabileceğine hüzünlendim…
Yaşamda çok kaybettim..
Hep unuttum gitti…
Yüreğimde gizli bir sevda olarak kalan
‘Açelya’nın gitmesini istemiyorum.
Kayıt Tarihi : 8.8.2010 14:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Peköz](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/08/08/bende-uzaklarda.jpg)
saygı selamlar
TÜM YORUMLAR (1)