Bende Sustum Şiiri - Mehmet Aluç 2

Öylesine sevmemiştim gönülden sevmiştim
Ne varsa seni üzen her şeyimi atmıştım gönlümde
Bir sen vardın birde aşkın bakışın güzel yakışın
Üşüdüğüm akşamlarda sarıldığım
Üzüldüğüm akşamlarda teselli bulduğum canıma can dediğim

Gönlümde senin için şarkılar bestelediğim
Bahar gelmeden baharların çiçeklerini açtırdığım
Çiçeklerden bir gül bahçesi cennetten bir kapı açmıştım
Oysa sen beni benim gibi hiç sevmedin
Bir tatlı tatlı gülümsemedin
Gönlüme girmedin
Gül bahçende cennetinde gezmedin

Çektin gittin bir yabancı gibi yabancı oldun
Gönlümdeki sana ait yıldızları söndürdün
Ayımı güneşimi gündüzümü söndürdün batırdın
Beni karanlığa sensizliğe bıraktın
Böyle ansızın böyle habersiz böyle acımasız
Beni sensiz bir başına bıraktın

Oysa ben susmalarını
Edeple durmana
Gönlümde gezerken sessizce
İçten gülüşünle beni sevmene bağlamıştım
Oysa beni ağlatmak için
Gizlice sinsice planlar kurarak
Terk etmeye koşmaya çalıştığından
Bir habersiz deliler gibi sevmiştim

Çektin gittin
Bende bittin
Kanatarak
Yıkarak çektin gittin
Gitmek mutluluğa götürmez ki
Gitmek mutsuzluğa götürür
Artık üşürken
Hatıralara sarılıyorum
Onlarda beni sen gibi ısıtmıyor
Bana sen gibi bakmıyor
Hasretle yüreğime hançerleri saplıyor
Bende sustum
Hasret yüreğime ne kadar hançerini saplarsa saplasın
Senden geriye kalan bir iz diye sustum
Hançerlerin kanayan yarası ile yaşamaya çalışıyorum
İçimde hasret şarkısı besteledim
Şimdi onu dinliyorum

Kul Mehmet