Bende Seni Buluyorlar.. Şiiri - Şair Dadaş

Gül yüzüne bakmayı da gülü de unuttum inan,
Gittiğinden beri uzaklara, gözden ırak, lakin;
Güle tutsak oluşumu yaşadım, uzun zaman,
Anlayamıyorum, çözemiyorum bu bulmacayı,
Şimdi bende seni buluyorlar, bana beni soruyorlar,
Ben sana uzağım, sen ise uzaklığın kadar bana yakınsın! ...
Beynime öldürücü nemrut tokmağı vuruyorlar.....
Bırakmazlar İbrahim'in atıldığı kor, özümde yansın,
Asr-ı saadetteymiş gibi, tahtını kalbime kuruyorlar,
Titriyor bedenim, kaldıramaz oluyor bu sevdayı,
Vuslat çeşmesi gözlerimden, katreler akıyor, akıyor, akıyorlar! ....
Elimde olmadan, tarifsiz sedalar kaplıyor, ab-ı ravzayı....
Burada bitiyor, bitmez denen, ayrılık kokan yollar,
Ruhlar coşuveriyor, sevgilide buluyorlar aşk-ı gıdayı,
Alemlere rahmet kaynağı, yakıyor acıyı, azabı, belayı.....
Uzanıyor ayrılmamak derdiyle, umuda sarılan kollar! ...
Hasret tufanı, gözyaşlarında mutluluk akıtırken,
Burada son buluyor, burada birleşiyor, bütün yollar,
Unutuyor şimdi sevenler, anayı, babayı, kardaşı, sılayı,
Elinde olmadan gerçekleşir, nurlu kalpte- son ameliyatlar,
Bir tabip sarıverir, zulümlere maruz kalmış, yarayı! ...
Çöl fırtınası kopmuş gibi, karanlık benliğimde,
Avuçlarımın içine alıverdim bir anda, koca dünyayı,
Şimdi arzular gözlerimde, şimdi ağıtlar ellerimde......
Bana yokluğu aksettirir, varlıkta yok olan zatlar! ......
Zerrecik bedenimde depremler, sura üflenmiş sanki,
Şimdi bende seni buluyorlar, bana beni soruyorlar

-Dadaş-