Sen, zannediyorsun ki ben korkulu yalnızlıklarında geçiçi bir ıslık sesiyim
Soğuk gecelerde üşüyüp ağladığında, sarılacak bir hiç kimseyim
Ellini tutuğun sevgilin, seni ittiğinde, dönüp bulacağın mezarlık bekçisiyim
Gülün solduğunda, yüzün asılıp sıkıldığında varacağın umut seliyim
Ne yaparsan yap kırılmaz, istediğin zaman gözden çıkarabileceğin kalem mürekkebiyim
Haddinden çok dinlediğin sıkılıp değiştirdiğin, bazen sildiğin bir şarkının duymadığın notasıyım
Yolda yürürken, görmediğin dilencinin bayatlamış Allah sevdiğine kavuştursun duasıyım
Bir şairin sevdiğine ağlayarak yazdığı şiirinin sevmeyip üzerini çizdiğin dörtlüğüyüm
Küçük bir çoçuğun ağlayıp istediğini alamadığı, babasının evde var yalanıyım
Rüzgar da yere dökülmüş, üzerine basılmış bir gül yaprağının değer kaybıyım
Buluşmana geç kalıp hızlı adımlarla yürürken kuytu bir köşede ölmüş sarhoşun cesediyim
Yanılıyorsun güzel kız, ben tufanda bir gemiyim
Kayıt Tarihi : 8.3.2014 19:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!