Bende Saklı Kokun Şiiri - Yunus Özkan

Senden ayrılamıyorum
beni yalnızlığınla baş başa bıraktığından beri
Dokunamıyorum kimseye
Yaklaşamıyorum...

Üzerim de kalan kokun
içimden kopuyor sanki
ciğerim parça parça
dökülüyorum, duy sesimi...

Seni unutturmak için gelen tenler
Nefretimi kazanıp kaçıyor birer birer
Öyle işte anlamını yitirmişler
Sahip çıkamadığın düşler...

Kokun tenimden tenlerine
Geçmesin diye yalnızım...
gerçi melankolik duygularım
içimden koparamadığım sen de varsın

Ne bileyim işte ben unutamıyorum
Sen unutulduğunu sanıyorsun
Ben soluk almak için güneşten kaçıyorum

saçım sakalıma karışmış
öyle bir köşeye atılmış
anlamını yitirmiş bir halde
halimi sormaktan korkan iki yüzlülerle
sırtımda senin terki diyar paslı gülüşünle
sensizlikle
sevginle
sözlerinle
bir su gibi kabına sığmayan hallerine
hayallerine yenik
bir hiç gibi köşeme çekiliyorum
yorgunum
sen yoksun
ama bende saklı kokun...