Tutmuşum yalnızlığımın ellerinden
Yaşıyorum kapalı kapılar arkasında
Acılar enkazının altında yüreğim
Dönüşsüz bir gidişin arkasından
Çaresizce boşluğa düşmüş ellerim...
Hala düşüncelerimi kemirir o anılar
Islanmış bir mendil gibi avuçlarımda
Gözyaşlarımı kurutmaya yetmiyor yıllar...
Her gece yorgun,güçsüz şu bedenimi
Karanlığın insafsız koynuna bırakıyorum
Bakışlarım bir kayıp gibi aranıyor
İlanlar asılarak kimsesizler duvarlarına
Ben kaderine terkedilmiş bir yalnız adam
Çıkmaz sokakların dar kaldırımlarında
Yorgun düşüncelerimi dokurken tezgahımda
Hayallerimse
Düşmeyi bekleyen solgun birer yaprak
Çok uzak bana başka mevsimler çok uzak
Sizin bir türlü göremediğiniz
Hiç gitmeyen bir sonbahar var içimde...
16 / 01 / 2006 Antalya
Kayıt Tarihi : 17.1.2006 20:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Celal Topo](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/01/17/bende-mevsim-hep-sonbahar.jpg)
TÜM YORUMLAR (4)