Buruk bir gündü..
Oysa herkes babalar günü diyordu...
Ne yapsaydım ki..
Sen yoktun babacığım..
Yine sen yoktun bu gününde..
İçimde yine seni andım..
Ve yine özlemin tüttü..
Dolmayan yerini yine yad ettim..
Ama zaman işte...
Yıllar kovalasa da
Ben büyüsemde..
Çocuk yüreğim hep seni düşlemekte..
Anlatılmaz bir boşluk kapladı
Bugün çocuk yüreğimi..
Çocuk dediysem de hiç değilim aslında..
Ama...
Hep senin kızınım ya baba..
Birden aklıma geldi..
Karar verdim..
Bende kutlayacaktım bu günü..
Giyindim ve çıktım..
Bir hediye aldım..
Ve çaldım kapıyı..
Yeğenim açtı...
Ve ilerledim odaya doğru..
Karşımda idi emanet edildiğim..
En kocaman kızın geldi.Babalar günün kutlu olsun abicim dedim
Ve..
Sevgiyle elini öptüm..
17.06.2012 saat 19. 20
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
