Buruk bir gündü.. Oysa herkes babalar günü diyordu... Ne yapsaydım ki.. Sen yoktun babacığım.. Yine sen yoktun bu gününde.. İçimde yine seni andım.. Ve yine özlemin tüttü.. Dolmayan yerini yine yad ettim.. Ama zaman işte... Yıllar kovalasa da Ben büyüsemde.. Çocuk yüreğim hep seni düşlemekte.. Anlatılmaz bir boşluk kapladı Bugün çocuk yüreğimi.. Çocuk dediysem de hiç değilim aslında.. Ama... Hep senin kızınım ya baba.. Birden aklıma geldi.. Karar verdim.. Bende kutlayacaktım bu günü.. Giyindim ve çıktım.. Bir hediye aldım.. Ve çaldım kapıyı.. Yeğenim açtı... Ve ilerledim odaya doğru.. Karşımda idi emanet edildiğim.. En kocaman kızın geldi.Babalar günün kutlu olsun abicim dedim Ve.. Sevgiyle elini öptüm.. 17.06.2012 saat 19. 20
Aside CanKayıt Tarihi : 17.6.2012 20:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Senin bu harika şiirindeki her şeyi her harfine noktasına virgülüne kadar yaşadım ,yaşıyorum.ben dokuz aylıkken babam vefat etmiş. RABBİM cümlemizin geçmişlerine rahmet etsin. Seni yürekten tebrik ediyorum. Babanın yokluğunu içimizi burkarak çok güzel işlemişsin.
ama şiir olarak değerlendirirsek çok başarılı fakat konusu acı veriyor:
hala yokluğuna alışamadım babacığımın.. offf! ! .. çok dokundu şiirin canım benim.. eline yüreğine sağlık..
Ağabey baba olmayınca baba makamına kaimdir.
Gönülden kutluyor, ben de saygı ve selamlar gönderiyorum.
Kaleminiz kaim, muhabbetiniz daim olsun.
Sevgiyle..
Eminim baba huzurludur, haberdardır şimdi... Böylesi evlatlara sahip etsin Yüce Yaradan... Ne mutlu 'O Babaya..'
Şiiri ve seni gönülden kutlarım Aside Hanım......
TÜM YORUMLAR (5)