Üşüyorum sensiz...
Ne evin sıcaklığı,
Ne de üzerimdeki yorgan,
Ne de sobanın üzerinde kaynayan çaydanlık.
Şubat ' ın soğukluğu gibi tenim.
Aklım firarda,
Kim bilir hangi senliğe gitti
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta