Benim hiç 'Baba'm olmadı biliyormusun.
Baba diye/bildiğim dağ gibi adam
'Benim sığınağımdı, tek dünyam'.
'On üç'üm de devirdim koca dağı
Bombaladım sığınağımı..
Ellerime dünyanın kanı bulaştı
Kirlendim...
kirletildi içimdeki çocuk.
'Ondandır kırmızıyı sevmem,
Asi oluşum, isyanım ondan'
Kâlbim mühür..
Dil'im kilittir.
Açmaz dalım da hiç bir gül
Baba yol'dur yol bir ömür..
Kanar, acır canımın hüsran yolları
Susturumam o vakit içimde isyanları.
'Toprağım kurumuş kan gölü,
mezarım olmuş babam'
Ah! babam
Baba diye/bildiğim
Yokluğunla aciz,
Varlığınla inlediğim!
Baba bile diyemediğim
Babam!
Mezarını görmediğim mezarım babam!
'Öldük yaşamadan, öldürüldü içimizde ki
masum çocuk/zaman'
Kayıt Tarihi : 17.3.2008 13:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kahrolası yitik zamanlar! Yolmu verdiniz ki; nefesi/nefesimde iken Ayaklarımın altından çekildiniz Harlı bir elin dokunuşunu esirgediniz Gerçek nedir? Bir avuç göz yaşı ve kana karışan/kan Anneli öksüz, Babalı yetimim ben. Odalarım da mekânsız sessiz Bu günah benim deyil! O' el senin deyil! Yalnızlığın karanlıklara gebe oluşunu Uykuların katran gecelerde ne isyanlar doğurduğunu gözlerim bilir.. Bilirde susar ellerim ve sensizliğe ağıttır son nefesim.
Yüreğinize sağlık Tebrikler
______-sığınağımdı-
biraz mola ver hüzünlendirmeye şair
biraz ara...
sığıncak yer aramakta acılar
selam ve saygıyla
İsyanınız nisyandan olsa gerektir...
Yoksa
demin beri okuduğumuz şâire
asla böyle biri değil...
.
Tam 1 duygu şairisiniz...
.
TEBRİKLER...
.
Saygılarımızla...
.
Vesselam
TÜM YORUMLAR (9)