Ellerini aç boşluğa, güneşi tut.
Parıldasın gökyüzü kısık gözlerinde.
Uçsuz bucaksız mavide tek bir bulut.
Kapatma kum grisi ellerinle.
Tek bir şey kaldı ellerimde, bir umut.
Acıdan kıvrılmış bedenim kum çöllerinde.
Uzakta bir yeşillik, bir ıssız bir vücut.
Karanlığı örtme üzerime.
Varlığım lal, dilimde sükût
Suya bak söyle; resmeyle acımı hayalinde
Bastığın her yeri acımadan kurut
Savrulsun ayak izlerin kum tanelerinde
Hayalin açılıyor her gece enginlerime, ey zihnim unut.
Soluk bir şefkat sürükleniyor ılık ılık bedenime.
Haykırmak istiyorum hemdemime, salıverme kelimeleri yut.
Söylediklerim bende kalsın, sen yine de tüm her şeyi unut!
Kayıt Tarihi : 6.3.2020 17:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!