Yolun sonu değilmiş,artık öğrendim
En kara günlerimde beni terk edişin
Nefes alışlarım hala sürüyor bak
İlk terk edilen de ben değilmişim,
Aşkı bilmeyenlere rastlamışım hep
Şeyda bülbül gibi hep aşka şakımışım
Kaf dağlarında aramışım hep aşkı sevgiyi
Leyla’dan Mecnun’dan sordum kara sevdayı
Aşk bilmecesine kimse cevap verememiş,
Rüyalarımda aradım ölümüne seveni,
Artık yoruldum.ölümsüz aşkı aramaktan
Meyhanelerde çare olmadı derdime,
Elveda demeden kaçışın yok mu?
Renklerini karıştırdı gök kuşağımın,
Haydi geri dön demeyeceğim sana
Ayakların nereye götürürse oraya git
Beni terk eden sadece sen değilsin ki
Aşkını da al götür bende kalmasın
Demir al artık bu eski limandan
El bile sallamayacağım sana,
Mendilim ıslanmayacak,ağlamayacağım,
Evimin yolunu tutarım bu yağmurlu gecede,
Limanlarda senin olsun,gemilerde,
İlk defa terk edilmiyorum alıştım artık.
10.12.2006
ANKARA
Not bu şiirde de akroştis özelliği vardır)
Mustafa BilgiliKayıt Tarihi : 20.4.2007 14:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bende aynı fikirdeyim sayın şair..
Mustafa Yılmaz
sevgilerimle
TÜM YORUMLAR (13)