Gel Bende kal Şiiri - Beşir Çitak

Şiirler yazdım, gecenin en taze saatinde
Özlem kokan mısralar dizdim
Sis vardı şehrin dört bir yanında
Gölgeler saklanmıştı havanın kasvetinden
Sokağa çıkmayın anonsları yankılanıyordu
Belediye hoporlerinden

Şubat en soğuk, en uzun gecesini sunmuştu.
Sana gelen bütün yollar kapalıydı
Işıksızdı, imkansızdı
Zehir Zemberek bir rüzgar,
tüm hırçınlığıyla Boy gösteriyordu sokakta
Tutunamayan yapraklar,
yüzüme çarparak düşerdi ayaklarıma

Geceydi ve soğuktu
Ben sokaktaydım
Bacalarda duman, camlarda buğu
Buz tutmuştu su birikintileri
Ninnisiz uyumuştu koca şehir
Oysa ben uykusuz, ben darmadağın

Hani Benim uykum nerde, bir gören var mı
Sen yüreğimde ki yangına sebep
Sen alnıma yazılmış yazgım
Yüreğimin tutunacağı tek dal
Göğsümde kanayan amansız yaram
Alınma bu sözlerime, kırılma ne olur
Canım sende kalmış
Nefesim sende kalmış
Gel sende bende kal

BEŞİR ÇİTAK