Bende Kahroldum Şiiri - Mehmet Aslan

Bugün buluştuk onunla bir yıl aradan sonra,
Dayanamadık birbirimize daldık eski hatıralara,
Diller tutuluyordu sohbet gelince acı anılara,
Kıvırıp başlıyordu hemen eskisi gibi yalanlara.

Sevgisi bitmişti fakat dosta ihtiyacı vardı,
Sözüm vardı ona dostluğum ölüme kadardı,
Biliyordu bu garip sözünü her zaman tutardı,
Yardımımı istemek verdiği en doğru karardı,

Fakat unutmuş tam olarak nasıl söz verdiğimi,
Dostluğumuzun karşılıklıysa geçerli dediğimi,
Bilmiyor benim intikam yemini ettiğimi,
Dost görünerek dünyasını zindan edeceğimi.

Dostça yaklaşımlarıma düşmanca cevap verdiler,
Beni kendilerine sürekli düşman bellediler,
Her yerde bana ve köyüme şerefsiz adi dediler,
Bu yüzden nefretimi arttırıp kinimi beslediler.

Karar verdim bende onların dedikleri gibi oldum,
Her geçen gün öfkeyle, kinle nefretle doldum,
Papatya gibi onu her gün bir yaprağını yoldum,
Amacıma ulaştım ama sonunda bende kahroldum.