Sabaha karşı saat dört,
Yine kafamda binbir türlü dert.
Hepsinin içinde sen varsın,
Aklımda sadece o masum bakışın.
İçim üşüyor, yüreğim yanıyor.
Sensizlik beni adeta dipe çekiyor.
Yaşıyorum ama nedeni bilmeden.
Kurtar beni bu çaresizlikten!
Koca dünyada yalnızım.
Belki de benim alınyazım,
Beklemekten taştı sabrım.
Unutmayın ki bende insanım!
Kayıt Tarihi : 6.3.2010 01:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Özcan Ataman](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/03/06/bende-insanim-16.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!