Bende içden gülerdim...! Şiiri - Durak Y ...

Sen düşürdün beni böylesi hale,
Bende bir zamanlar içten gülerdim,
Islandım sevdayla kapıldım sele,
Bende bir zamanlar içten gülerdim.

Hasret koydun beni o gül yüzüne
Bir şey görünmezdi o an gözüne
Tereddütsüz kandım tatlı sözüne,
Bende bir zamanlar içten gülerdim

Her yer mekan oldu yığınla dertler
Çoğaldı namertler azaldı mertler
Benim hayatımda sertleşti sertler,
Bende bir zamanlar içten gülerdim.

Her yanım cehennem, her yanım harda
Rahat mı bıraktın, bu garip yarda.?
Ne olur bağışla yürüdüm karda
Bende bir zamanlar içten gülerdim.

İndirdin darbeyi en ince yerden
Kaybolarak gittin sen orta yerden
Adım çağırsan da umut yok serden
Bende bir zamanlar içten gülerdim.

Yokki bu derdime,çare bulamam,
Bir yuva kursam da mutlu olamam
Deli çaya döndüm güller sulamam
Bende bir zamanlar içten gülerdim.

Durak YİĞİT derki soldurdun gülüm
Başım kollarında yatmadan gülüm
Daha kavuşmadan geldi yar ölüm
Bende bir zamanlar içten gülerdim.

Durak YİĞİT
GönüllerinŞairi
2010...KOCAELİ