Bende Güleceğim Şiiri - Müjgan Asıl Kefeli

Fay hatlarında sıkışıp çaresiz hissetsem de kendimi
Med cezirlerinde çalkalanıp yükselse de gönül sularım
Üzerime bardaktan boşanırcasına yağsa da dert yağmurları
Arkasını dönüp elini çekse de dost bildiklerim
Ve onlara inat
Gün gelecek arkamda bıraktığım dünlere tebessüm edeceğim

Gecenin acımasızca benden intikam aldığı saatlerde
Bir mum ışığı kadar aydınlığa muhtaç olsamda
Güneş ışıklarını üzerimden çekip uzaklaşsa da benden
Saçımın her telinden kayıp gitse de parlak yıldızlar
Asla mutsuz ve umutsuz değilim
Elbet bu günlerde gelip geçecek bilirim
Olanlara inat
Gün gelecek yaşadıklarıma tebessüm edeceğim.

Duyduğum her ses şefkatten uzak olsa da
Bana uzanan eller sahte tatlı sözler yabancıysa
Hayatı ve yaşadıklarımı sorguluyorsa dirhem- dirhem
insanlıktan nasibini almamışsa
İnsanım diye geçinenler
Güvenip yaslanacağım omuz düşmüşse bir yana
Sıcak bir yürek dokunmuyorsa yüreğime
Acıyan gözlerle bakıp sorguluyorlarsa her bakış
Yanaklarımdan dökülen damlaların hepsi oluyorsa birer karakış
Olanlara inat
Yaşadıklarıma gün gelecek ve ben tebessüm edeceğim.

Ruhları kaybolmuşlardan sevgi ve merhamet dilenmiyorsam
Duyguları meta olmuşlara yoksa eyvallahım
Oynanan entrikalara sevgimi kalkan yapmışsam
Yanımda ilahi güçle yürüyorsam başım dik
Hangi kötülük yıkabilir ki beni?

‘’Göz pınarlarımdan dökülen yaşlara rest çekip
Bu kara günlere inat
Yarınları tebessümle bekleyeceğim’’

‘’Yarınlardaki sevgiye inanıp, sıkıntılarımızı gülerek karşılarsak işte o zaman sevgi ve iyilik kazanacaktır ’’

Gamze YAĞMUR