Bende Geleceğim Şiiri - Selin Karacabey 2

Yeterliydi yani bazen sevdamı anlatacak kelime bulamazdım bende sürekli yazardım.
Aslında bilirdim onun beni sevmesi, gökten avuçlarıma yıldızları toplamak gibi bir şey olurdu.
Yanlızlığımı günler geçtikçe, saatin tik taklarını duymaya başladığımda anladım.
boşverdim istemeden, aldırmadan, aldırış etmeden..
Ben sadece sevdim derken gözlerine tertemiz baktım. sense Yıldızlardan köşk yapmışsın yüreğime gelemeceğim al bunları diye diye.
Basiretsizce umutsuzca sadece seçtiğim hayatı yaşadım.
evet istediğim bu değildi.
sen sadece bunu yaşamam için ellerinden geleni yapıp ellerimi bıraktın.
Ben ardından yazın ortasında susuz kalmış topraklara gözlerimden sular veriyordum.
Güzel değildi. Onlar büyüyordu.
bense ölüyordum.

Yeterli vakitlerin olmadı hiç bana.
ben senin hiçbir şeyin miydim?
gecenin bir saati uykumdan uyandırmalarını istedim sırf sesimi duymak için aramış olman ümidiyle.
O güne kadar ümit etmenin kötü bir şey olduğunu bilmezdim.
Yine ağladım.
Affet..

Gerçi ne zaman beni düşünüp gözlerini kapattığında göz kapaklarına yerleştim bilmiyorum.
hiç söylemez hep geçiştirirdin.
söylesene hiç mi sevmedin. Bunun bile cevabını bilmiyorum.
Acıyı insan içinde yaşarken nasıl bu hale gelip yerle bir eder tüm hayatını
bir şey söyleyeyim mi. Öldün demek zor benim için ama sen beni bırakıp giderken bunların hiç birini düşünmedin
kendi kendime senin yüzünden mahvettim tüm hayatımı soruyorum şimdi

Bende geleceğim; Yanında bir cesetlik yer var mı?