Bana derdin söyleme,
Dermân bende değildir.
Benden hüküm bekleme,
Fermân bende değildir.
Hak'tan gayrı dilenme,
Emân bende değildir.
Vakte sakın güvenme,
Zaman bende değildir.
Sürüye kurt getirme,
Çoban bende değildir.
Bostânda ot bitirme,
Bağbân bende değildir.
Çölde yağmur arama,
Bârân bende değildir.
Basma tuzu yarama,
Lokman bende değildir.
Her çiçek güzel kokmaz,
Edhân bende değildir.
Her çıyan âyân sokmaz,
Devân bende değildir.
Kusuru unut, görme,
Erkân bende değildir.
Her sözden niyet örme.
İrfân bende değildir.
Yûnûs şer pençesinde,
Meydan bende değildir.
Sanma dost bahçesinde,
Reyhan bende değildir.
Aralık 2015
Emân: Emin olma, güven, emniyet
Bostan: Sebze bahçesi
Bağban: Bahçıvan
Bârân: Yağmur
Lokman: Hekim, tabip, Lokman Hekim
Edhan: Güzel kokolu yağlar
Erkân: Yol yöntem
Reyhan: Fesleğen
Kayıt Tarihi : 27.5.2021 16:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir zaman teşrik-i mesai yaptığımız bir arkadaş, benden çok bîzâr olacak ki ve bende de biraz şairlik olduğunu bildiğinden, iş yerindeki kararlarımı ve davranışlarımı hicveden aşağıdaki şiiri yazdı. Ben de ona yukarıdaki şiirle cevap yazdım.Allah sağlık ve afiyet versin. SENDEDİR Umman ol karşındaki derya olsun diye Ol kumlara toprak! Bu kaya duruş niye? Kim kalmış yerinde? Kalp kırma yeter! Kalp kıranlar olmamış mı mahşerde beter? Yüzüne gülenler arkandan ağlar sanırsın. Bırak da gülmek gülde kalsın. Çok dostum var deme. Unutma kabirde yalnızsın. Ömür dediğin su gibi akmakta, İnsanoğlu hayal sanıp bakmakta. Bugün gördüklerin yarın geçmiş olacak. Bil ki bu odunlar ne canlar yakacak. Gürleyince şimşek gibi sesin. Düşün ya birden kesilirse nefesin. Pişman olsan da yol aldı söz ağzında. İşte çıkışı yok artık bu senin kafesin. İpliği iğneden geçirmek zordur. Koltuk ateşten sönmeyen kordur. Nice BEN diyenler göçüp gittiler. O ateşi tadanlara yanıkları sordur. İnsan var nefsinin tepesinde, Nefis var insanın tepesinde. Ezeceksen onu ez! Dökülmedik günah kalmaz cehennem ateşinde. Geçiyor Hakk’ın huzurunda haklar. Sanma ki hak mahşerde saklar. Bilmiyordum mu diyeceksin? Söylenmemiş miydi yasaklar? Kimin ahım aldı isen, Deme zamanım var hemen ara. Helalleşmeden göçme bu dünyadan. Ya düşersen öte âlemde dara. Sor bakalım dertli niye ağlarmış. Derman verirdi Rabbim belki seni sınamış. Bilmez misin susuz karınca için yağmur yağarmış. Kulak ver âlemi bir dinle hele. Yaşıyor kimi sevgi kimi kinle. Sen hakkı bul, ille de Hak diye inle. Duy ki Hak hep seninle. Sineye çek ki sinen genişlesin. Hal ile konuş ki sözün işlesin. Geleceğinden ümitvar ol amma. Sol cebinde geçmişlesin. Şair der ki derman bende değildir. Ey şair! Sen senden geçer isen Tüm dermanlar sendedir. Aralık 2015
![Mim Mustafa Hakan](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/05/27/bende-degildir-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!