bende bu dünyaya geldim geleli
bir kez olsun bile gülmedi yüzüm
kendimi bir insan bildim bileli
daim hakka bağlı kaldı bu özüm
bir ulu hünkarın yolundan gittim
az idim çoğaldım kendime yettim
yaren yoldaş ile muhabbet ettim
dosta eksilmedi sohbetim sözüm
bir kavgada uğraş oldum didindim
bir nehir misali duruldum dindim
insana sevgiyi servet edindim
gayri malda mülkte olmadı gözüm
bir sevda yolunda düştüm doğruldum
bir aşk ateşinde yandım kavruldum
kül oldumda rüzgarlara savruldum
yinede sönmedi yürekte közüm
Kayıt Tarihi : 1.8.2009 03:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!