bende bir zamanlar çocuktum
salıncağım vardı ağaçlara kurulan
kuzularım, civcivlerim vardı peşimde dolanan
çeşmesinden içtiğim suda hayat vardı o zaman
şimdi hiçbiri kalmadılar...
bende bir zamanlar çocuktum
kırılmamışt kalbim, ağlardım ama
o da canımı yaktığımdan
en çok sünnetçiden korkardım
cinsiyet ayrımım yoktu o zaman
şimdi saflık kalmadı, bitti oyunlar..
bende bir zamanlar çocuktum
aşk yarasının yüzümde ne işi var
gülmek dururken, ağladım
içimdeki hıçkırıktan haberim yoktu o zaman
şimdi öğrendim anne, öğrendim
çocukluğumun bahar olduğunu...
sen küçük kız büyüsende, içindeki salıncağı kırma hiç bir zaman...!
03/09/2006-01:04
İlknur KöknarKayıt Tarihi : 3.9.2006 01:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yiğenimin resmi çıktı karşıma, o kadar güzel bir o kadarda masumdu ki içimden geçenleri yazdım üstüne...sizlerlede paylaşmak istedim...saygımla
salıncağım vardı ağaçlara kurulan
kuzularım, civcivlerim vardı peşimde dolanan
çeşmesinden içtiğim suda hayat vardı o zaman
şimdi hiçbiri kalmadılar...
İnsan ne kadar büyüsede çocuk yüreğinden bir parça kalır herzaman.kutlarım.
saygımla...
TÜM YORUMLAR (1)