Sevgiye Sadakat Şiiri - Kara Osman Nalbant

Mircana yakışır ben al giyemem
Dost eli değmeyen aşı yiyemem
Doğru söze asla yalan diyemem
Çelik bir kaledir, ar bende yaren

Gövdeden ayrılan dalı neyleyim
Canansız cihanda malı neyleyim
Yalnızsam sofrada balı neyleyim
Yanağı kızaran, yâr bende yaren

Sevda ateşinde, yandık bitmedik
Kast edip bir canı yardan itmedik
Kırk yıldır bir kere sitem etmedik
Külüme sarılan, nar bende yaren

Bir can yazın yeter mezar taşıma
Gün gelir dönerim dünkü yaşıma
Otuz beşten sonra düştü başıma
Közde erimeyen kar bende yaren

Kara'yım derim ki yâre küsemem
Yel olup da ondan yana esemem
Her gün ele batsa gülü kesemem
Sevgiye sadakat var bende yaren