Bende ayrılık Şiiri - Orhan Özçelik

Aşılmaz dağlardan daha da yüce,
Sorulmaz haşmetin bende ayrılık.
İç içe karıştı gündüzle gece,
Çekilmez olmuşsun bende ayrılık.

Söylerim duymazsın yüreğim yanar,
Bitmeyen zulmünden ciğerim kanar.
İçimde yanacak kalmadı kenar,
Sönmeyen ateşsin bende ayrılık.

Hiç bir gün sabaha sağlam çıkmadı,
Günlerce yüzüme kimse bakmadı.
Canımı bu kadar kimse yakmadı,
Baruttan betersin bende ayrılık.

Yorulmaz bir şeysin hiç durmazmısın,
Bu kadar zulümden hiç bıkmazmısın.
Allahtsn kitaptan hiç korkmazmısın,
Zalimden de betersin bende ayrılık.

Ben artık tükendim başkasına bak,
Artık birazcık da başkasını yak.
Böyle dert çekilmez ölünceye dek,
Ecelden de betersin bende ayrılık.