Bende Âh-u Zâr Var Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Kâr hırsında "ben" seyrüseferi var
Çakallardan hiç yoktur hissiselim
Çıkar kavgaları sarstı dünyamı
Yaralı bir kuş gibi sersefilim

Soyanlarda barbarlık, bencilik var
Vurgunlar çoğaldı! Huzur kalmadı
Günler kapkara, ülkede çığlıklar var
O yüzden şu dıyarda tat kalmadı

Asla pul ve paraya köle olmam
Dünya soysuz bencillerin dünyası
Beni sormayın, hiç mutlu değilim
Kahpe dünya, münafıklar dünyası

Gün yere düşmeden! Zaman karardı
Karanlıktan asla hoşnut değilim
Ah bitti, tükendi gönül çerağım
Ben bu gidişattan memnun değilim

Gerçekleri gizleyenler çoğalmış
Doğrulardan asla şaşmayacağım
Ne kadar çakallar olursa olsun
Kavgamdan, davamdan dönmeyeceğim

Mazlumlar dostu, ey benim yoldaşım
Zenginlerde konaklar, şatolar var
Dostluk ilgisini sende gördüğüm
Sersefilim! Bende de âh-u zâr var

Tamire versen tamir edilmeyen
Bitmeyen şu karanlığın nesini
Şu yıkılası köhnemiş düzenin
Sana, nesini diyeyim nesini

Her fukaraya düşman, zengine dost
Şu dingin düzen şaşırmış kendini
Her derdimi, her bir göz yaşımı çoğaldı
Ne olur ey dost, gel üzme kendini

Evsiz kalmış işçiler, emekçiler
Acı düşmüş her yoksulun bağrına
Şu çarkı bozuk karanlık yoz sistem
Ulaşmadı medeniyet çağına

Benim iki gözüm ne diyeyim?
Gayri sorma, nasıl tükendiğimi
Tüm yarınlar geçmişten utanacak
Artık ben dedim söyleyeceğimi

Mehmet Çobanlğlu
10.10.2024
İstanbul