Bende Ağlarım Şiiri - Burak Kurt

Ben hep gizlice ağlarım
Hep dişlerimi sıkarak ağlarım
Hiç kimse duymasın diye
Hıçkırmadan ağlarım

Ağlarken gözlerimi kısarım ki
Gözyaşlarım daha fazla akmasın
Başımı dik tutarım ki
Ağlatan anlamasın, gururlanmasın

Ağlarken dişlerimi sıkarım ki
Sesimi kimseler duymasın
Ağladığımı kimse anlamasın
Duyanlar gözyaşımı silmesin

Ağlarken yalnızken ağlarım ki
Kimse benimle ağlamasın
Derdime ortak olmasın
Kimse dindirmesin acılarımı

Dertlerimi yenemediğim zaman
Hayallere hükmedemediğim an
Acıya dayanamayınca can
Tutamam gözyaşlarımı bende ağlarım

Sevdiklerim uzaklaşınca benden
Canım bildiklerim çekip gidince birden
Gözlerim dolunca aniden
Tutamam gözyaşlarımı bende ağlarım

Görünce ihtiyacı olan yoksulu
Görünce el açmış masum çocuğu
Görünce taşlanan kediyi, kuşu...
Tutamam gözyaşlarımı bende ağlarım

Çilem dolup taşıp derya olunca
Anlatacak bir eş dost bulamayınca
Kalınca yalnız karanlık, bomboş bir odada
Tutamam gözyaşlarımı bende ağlarım

Giden sevgilinin ardından
Soğuk bir vedanın ardından
Dinleyince acıklı şarkılar
Tutamam gözyaşlarımı bende ağlarım

Son bir damla gözyaşım kalana kadar
Bende ağlarım