BENDE ADIN(SEN)
Her zaman geçmediğim çınar ağaçlarıyla
abide’leşmiş, bu parkın yolunda
ellerim cebimde dünü hüzünlü,
yarınları belirsiz düşüncelerimle yürürken!
Birden seni gördüm.
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
