Bende Şiiri - Taş İskele

Ki deniz,
ışığını yansıtıyordu aldığını en sığ yüzünde. 
Geçirgenliğinin emaresine neler yazıyordu delice.
Derinlerindeydi vurgunlar.
Sünger süngerdi tüm yaşanmışlıklar.
Ve kuyularına,
kızıl kıyamet  düşlere binmiş ak tuzlar kendini katıyordu tuzaklara...
Diri kalıyordu sızı.
*
Ve duyduk ki,
"İyi" insanlar atlarına binmiş,
gitmişler (!)

Özledik,
gözledik,
Gelmediler.

Hüzünlendik,
Her mevsim.güzlendik,
Gün geldi
Kendimizden gizlendik,
Bilmediler...
*
Ve
"İyi" insanları götüren atlar dönmüştü,
Bu denli "İyi" etiketli kötülüğü taşımaktan,
Gözlerindeki fer sönmüştü...

İyilik ki,
Bende'niz..

Ben deniz diyip,
Git demeden
Ata yük olup gitmek mi,
Kalıp,
Kadir, kıymet bilmek mi?