Ağla kızım…
Doymadın bu dünyaya
Duyurmadın sesini…
Yüzün güneşte kumral
Gölgede esmer
Gecede beyazdı
Saçların rüzgâr gülü
Gözlerin maviye çalan bir mevsim
Ağla kızım…
Işıkları sönük şehrin
Irmakları susuz
Dağların sırtı dönüktür insanlara…
Bak kırlangıçlarda göçtü…
Sen yine durmadan ağla.
Ağla ki soysuz bir yalnızlık düşmesin payına
Sen kaderine ağla
Gül açmamış bahçelerine çıyan düşmesin
Keder düşmemiş gönüllere hüzün
Bulut inmesin baktığın göklere
Ağla kızım…
Bu ağlayışlar senin olsun…
Herkes payına düşen damlaları alsın.
Yaşamın rengi siyahtır…
Beyaz ise aptal bir yansımadır gözlerinde….
Ağla kızım…
Ağla ki umudun çalınsa bile…
Fakir düşlerin açlıktan ölmesin….
Kayıt Tarihi : 26.11.2012 11:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hüzünlü bekleyişlere.
onulmaz bir küskünlüğün emaresidir bu...
TÜM YORUMLAR (1)