Bencileyin Şiiri - Bülent Öntaş

Sabah aklımdan geçti, erkendi vakitler
Kıyamadım sevdayı uyandırmaya
Uyuyorken güneş
Ve ay gece bekçiliğinden argınken
Onu düşündüm sebepsizce
Biliyordum yaşanacak olan yeni bir gün değil
Malumun ilanı
Hüzünlü bir tekrardan arta kalan
Farkında değil ki insanlar etrafında olan bitenin
Ya da herkesin kolayına geliyor kendi gemisini yürütmek
Sevmeyi unutan unutana
Koşuşturma, koşuşturma, koşuşturma...
Ah kalbim
Sıkışıyor bu aralar ve ben onu düşünüyorum yine
Bu hengamenin ortasında
Sevdaya dair bencilliğim mi desem
Şair yüreği işte, laf anlamaz söz dinlemez mi desem
Ay ışığında yapayalnız bıraktığı heceden vazgeçmeyen
Hiç karanlık gecede eski sevgiliden vazgeçer mi?
Kendi haline bıraksan
Akşamı alıp koynuna erkenden uyuyacak kimseye aldırmadan
Bencillik işte
Dönüp dönüp yüreğine dokunuyor elleriyle
Yaşıyor muyum diye?

Bülent Öntaş
11.01.2024 - İstanbul