Konuşma, duymasın başka birisi sesini.
Bakma, başka göz değmesin gözüne.
Gittiğin her yol bana gelsin,
Ben sensiz bir hiçim, bilirmisin?
Belki bencilce isteklerim
Fakat ben seni ölesiye sevdim.
Sensizliği düşünemem ki!
Benim içimde olmuyacaksan eğer
Ben ben değilim ki.
Ölürsem eğer bir gün,
Gidersem buralardan,
İçimde dağ gibi sevdan,
Ve sana bırakacağım bir ruhum olacaktır.
Sensiz ben bir hiçim,
Unutma ne olursun sevdiğim.
Ayağını bastığın her tozu saklamak isterim
Saçma belki ama işte ben sevdim mi
Manyakca severim.
Biliyorum, aşırı diyorsun,
Saçmalıyorsun diyorsun belki de,
Ne yapayım elimde değil,
Bir hastalıktır bende olan sevgin.
Damarımda dolaşan kan,
Yürüdüğün yön,
Baktığımda gördüğüm,
Her seste ismini duyduğumdur.
Senin sevdan benim her uzvum
Senin sevdan benim ruhumdur.
Melankoli
Gürsel PalKayıt Tarihi : 12.2.2007 17:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!