Hüzünlerini yaşarken bile bencil,
İnsanlar da böyle işte, neyine!
Sarılmak istersin, öpmek istersin,
Yeter ki üzülmesin insan.
Ama anlamaz ki, savar başından,
Artık ne anladıysa.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta