Hüzünlerini yaşarken bile bencil,
İnsanlar da böyle işte, neyine!
Sarılmak istersin, öpmek istersin,
Yeter ki üzülmesin insan.
Ama anlamaz ki, savar başından,
Artık ne anladıysa.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman