Bencil İnsan Şiiri - İsa Sayan

Bencil İnsan

Bazen bir bardak çaydır insan
Paylaşmayı bilmeyen
Çay kaşığıdır şekerdir yeri geldiği zaman
Bencildir insan söylenen sözün arkasın da durmayan
Ölünün arkasın dan kefenine iki damla göz yaşı dökendir
Sevmediğini göstermelik yapan
Sevdiğine acımayan severmiş gibi yapıp
Islak mendil gibi suya atandır
Söz konusu sevgi olamaz
Menfat çıkmayan taştan
Yalandır insan kendi yalanları gölgesine
Yüzün de gören akıl almaz işkenceler yapar
Kendince sağ sol meleklere aldırmadan
Bazen düşen bir yapraktır insan
Kainatın gölgesin de
Zaman gelince kurur ve yok olur
Ne isim kalır geriye ne ad ne mekan
Yazmışsa güzel eser paylaşmışsa kendince
Dikmişse yeşillik işte o kalır geriye
Bazen fesat kötülüklük şımarıklık
Bir elbisedir insan yırtılır dikilir acımasız iğnelere

Fotoğrafçı şair isa sayan
İsa sayan.
01.07.2004