“Bence sen onu sevmiyorsun! ”
Yalnızca mesafeler sevmeye zorluyor seni;
Hepsi bu!
Yabancısı olduğum bir şehrin sokaklarında kaybolmak, can çekişmek ve en sonunda ölememek gibi bir şey seni sevmek… Ve bir yerden sonra acıdan ölmeyi seni sevmeye takas ettirecek kadar yok edici… Bildiğin yollar varken; hep o ıssız, hep o en karanlık ve o hep senden bir şeyler götüren sokaklara dalmak belki de. Bazen korkusuzca bazen de bir o kadar ölüm korkusunu taşıyarak yüreğimde sevginden kalan boşluklarda… Hep acı çekmek yani anlayacağın ama bilinerek ve istenerek yaşanan acılar... Hiçbir zorlama ve baskı yok yüreğime! Hatta sana kalsa sevmesem bile seni, sen mutlu olacaksın. Onu sevmen benim seni sevmemi rahatsız ettirecek boyutta çünkü…
O şimdi ne yapıyor
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Devamını Oku
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
BÖYLE BİR YAZIYA CEVAP YAZ DESELER , İKİ DAĞIN ARASINDA KALMIŞIM DERDİM.. DUYGULARININ MÜREKKEPİ DUYGULARIMI DÖKMÜŞ KAĞIDA... YÜREĞİNE KELAMINA VE KALEMİNE SAĞLIK..
SAYGILARIMLA
EMEL ÇETİN
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta