gidiyorum dedi
eyvallah.
üşüdü gözleri
buğulu camlarında
bir yolcu otobüsünün
aşkın icadına lanet ettiler
mayhoş bir hıçkırık döküldü yanaklarına
çünkü görenlerin suratları büzüşmüştü.
taziye evi gibiydi zaman
susuyordu..
Kayıt Tarihi : 25.3.2020 02:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!