Geçmişten kalma bütün o kırık dökük hallerim. Evet hayata yeniden başlamaya çalışırken yitirdim bütün enerjimi, bu yüzden hep yorgunum. Zamanında çok canım yandı bu yüzden sevmiyorum canımın acısını. İnsanları tanıdıkça yalnızlığı sevmem boşuna değildi. Emeklerimin ellerime verilmesini sessizce izledim hep. Sessizliği yalnızlığı sevdiğim gibi çok sevdim gördüm ki anlatsam da anlayacak kimse yok, gördüm ki anlatacak kimse yok, gördüm ki etrafımı sadece akıl verenler sarmış. Gördüm ki nasılsın diye soran yok…..Yalnızlaşıyormuş insan yaş aldıkça yeter dediği noktaya geldiğinde…..
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta