Gece bu gün ışıl ışıl ama “ soğuk be kardeşim ben sevmiyorum soğuğu” derken sokaklarda ayakları çıplak, üşüyen, bir köşeye büzüşmüş, adı varlığı bilinmeyen evsiz insanlar geldi aklıma, sonra utandım aklımdan geçenlerden, utandım kendimden.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta