Yapraklar yerlerde kurumuş görevini bitirmiş zannederiz ama toprağa dönüp yeni görevine başlayacak ağaçların yaprakları, hatta yeşermiş olanlara hava bile atıyor olabilir. Yaşam da böyle aslında ama biz bir yerler de hata yapıyoruz. Görevlerimizi iyi ya da kötü bitti zannediyoruz, hal bu ki hayat boyu kırılmayan bir zincir var, nefes almaya devam ettiğimiz sürece yaptığımız ve yaşadığımız her şey bir başka nefese dokunuyor aslında. Biz bunu fark ettiğimiz anda ne kadar önemli olduğumuzu anlayacağız.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta