Benaz Şiiri - Mahmut Aslan

tüm kayıp renklerini topladım gözlerine gökkuşağının
firfirî akşamsefalarını, angudiyi
sonra barudî yağmur bulutlarını, maşili
binlerce kez gör diye aynalarda beni
benaz bir çiçek büker boynunu sonra
sen ağlar tuz buz edersin sırça saraylarımı
bahtımın karası kalır gözlerinin rengi

bu aşkla yola düşsem
yırtılır yolun uzayan karanlığı
ay gökte yükselir Elif suya eğilir
toplar gece lacivert eteğini karanlık sulardan geçerken
taşın bana bakan yüzü çiçeklenir gülsem
ve eyvah çevirirsin sen başını
saçlarının güneç ormanı kararır
kaybolurum

binlerce öptüm seni
teninin sıcak buğusu bir ömür kalsın için camlarda