Git. Git. Git
İnanılmaz derecede yalnızsın.
Zeplinler yanmasaydı
Bir başına uçamazdın
O soytarının altında
Daha farklıydı insanın hayali
Herkes zengin olabilirdi
Üretmek bu kadar hızlı ve kolaysa
Şimdi sadece kâbus görmemek senin gölgende bile ne büyük mutluluk
Başından beri uçabilseydik
Aklımıza gelmezdi bugünün zehir salgıları
Madem uçamıyorduk
Neden yerleştik,
Duraksamadan yürüseydik, koşsaydık hatta
Bana kim söyledi bu toprağın yurt olduğunu
Hatta vatan…
Sen
Git. Git. Git.
Çünkü yarın ölmemi de isteyeceksin.
Kayıt Tarihi : 3.6.2010 21:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!