Ben Zaten Şiiri - Aysel Zengingül

Kim sevdasını avans bıraktı
Camlı parlak vitrinlere…
Hangisine yakışıyordu
En çok kırmızı…
Yorulanlar yollarda mı kaldı?
Geriye dönme olanağı taşımadan..
Ben ne geriyim sana,
ne önde gideniyim sevinçlerimin
orta halli bir dağınıklığım,
toparlanmaya çabalı…

Hangi sevdalı en çok seviyordu
Yalanını kendisinden...
Kitaplarda umduğunu bulamamak
Kimin fikri azizliğiydi…
Seni yazmamışlar yine…

Düşüncelerim soru işareti
Çengelinde intihara gitmiyor mu ya?
Bu defa diyorum;
Bu defa olmasın artık!
Karlı geçitlerinden Erzincan’ım,
O esmer çocukluğum
Üşümesin, kırılmasın artık…
Kimler öznesini özelleştirip
Vurgunlara kaçmadı ki..
Hayat arşivlerini kaldırmış,
Gün tutuyor iri gözler…

Ne zaman bir mevzuya başlasam senden;
Mevzu beni aşıyor…
Mevzusuz kalmıyor muyum?
Susuyorum, sus oluyorum…

Melullenmiş sevda sakinleri,
Karanlık ayaza çekiliyor.
Beyoğlu’nda bu vakitler,
Efkara yükleniyor bakışlar.
Serseri zamanlarım çoktan geri kalmış.
Ortalarda henüz yayla zamanlarımın;
Bu ne efkar diyor!
Bu ne bitim!
Dur hele dur diyor ki!
....Ben
............ zaten
..................durmaktayım…

24/09/2005 ist. 04; 52