Ben Yusuf Değilim Şiiri - Ramazan Teker

Bir duman sigarayla geçmeyecek acılar,
Geçse bilirdim çok yaktım üst üste.
Aradığın şiir bu değil, içinde acı var.
Ben Yusuf değilim, bu kuyu karanlık.

Bu şiire gözlerini sığdırsam sevgilim,
Yakup ağlar, Ali ağlar, Zülfikar ağlar.
Lanet okur dizelere gök semalar.
Tanrının ellerini tutmamı bekleme benden,
Ben Yusuf değilim, bu kuyu dar.

Yirmi birinci yüzyılda bir çeşit intihardır sevmek,
Benim ruhum zaten ölü, sevemem seni.
Kenar mahallede devrimci gülme sevgilim,
Ben devlet değilim asamam seni.
Ne sen Hira’sın, ne ben Cebrail.
O mağaraya gelemem, bekleme derim.
Ben Yusuf değilim, bu kuyu derin.

Çok daraldım Allah’ım.
Dertten beyazlayan saçlara genetik demekten,
Şiir yazmaya çalışmaktan,
Birahanelerden ve gösteri merkezine dönen mescitlerden,
Gözümüze baka baka göbeğini kaşıyan devletten,
Onların söyleyemediklerinden,
Dilimi tutamadıklarımdan,
Bir türlü unutamadıklarımdan
Ve kaçıp kurtulamadıklarımdan.
Kendimi sana şikayet ediyorum Rabbim!
Ben Yusuf değilim,
Bu kuyuda işim ne?