Kendimleyim
Sen çalıyorum yürekten
Gözden sürmeyi çalar gibi
Salıyorum İstanbul sokaklarına
Bu vurgun sevdayı
Yanındayım ben varım
Ve marmaranın yalnız suları
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
ezgi tadi var, agit yaslari var bu siirde. Vurgun kus gibi cirpinis, sevdigi göce gitmis yarali göcmen kus gibi akiyor siirin gözenekleri.. Yuregine saglik, dost
Dökülür gideriz İstanbul sokaklarından
Marmaranın karanlık sularına
Ben yürekten sen çaldıkça..........AKMAYA DEVAM SEVGILI DERIN..... KUTLARIMMM...SEVGIYLE...
Yanında bulsaydın eğer, acaba yüreğinden çalma gereği duyar mıydın? Belki de yalnızca hayallerle düşülüyor yollara ve şiirin kollarına!...İnsan ruhu fazlasıyla karmaşık, girift ve adeta içinden çıkılmaz bir labirenti anımsatıyor....İstanbul sokaklarına akmaya devam et Sevgili Derin...Ve şiire de...Tebrikler.
Naime Erlaçin
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta