Ben seni kocaman bir yürekle sevdim
Gözlerim değil yüreğimdi seni gören
Sen damarlarımdaki kana karışıp gelip
Oturdun yüreğime bir başka yerde olamazdım zaten
Sen benim en değerli yerimde yüreğimde olmalıydın
Orada kalmalıydın çok aşka ev sahipliği yapan bu yürek
İlk kez bu kadar kolay kabullendi
Seni herhangi bir konuk değildin
Artık o yüreğin gerçek sahibisin
Şimdi sonbahar kışa giriyoruz ya
Ben dört mevsimi yaşadım seninle
Çiçek çiçek açtın yüreğimde
Gökkuşağı zayıf kaldı senin renklerin karşısında
Üzerine çiğ taneleri düşmüş sarı güldün kırmızıydın bir ateş gibi
Ve maviydin en çok bu renkle anmayı sevdim
Seni denize tutkundum denizi sensiz seni denizsiz düşünemedim
Seni severken dünyayı da sevdim
Ben kendime bile dar gelirken içinde
Herkese yer olan bir hayatın sahibiyim artık
İçimdeki sevinç yüzüme yansıdı güldüm
Beni güldüren senin sevgindi
İçtenliğindi ben kaygısız içten gülüşün
Ne olduğunu anladım seni tanıdığımda
Her şeye rağmen sevdim seni güçlüydüm
Aşamayacağım hiç bir zorluk yoktu
Koca bir ülkeye bile kafa tuta bilirdim
Sen elimden tuttuğunda patlamaya hazır
Bir volkan gibi hissettim kendimi
Sevdim seni ve hayranımda her halin çekti
Beni duruşunu uyumanı gülmeni kızmanı şaşkınlığını
Saflığını içtenliğini seni ve o doyumsuz sevdanı
Sevdanı anlatacak kelimeler bulamadım
Seni severken asla yorulmadım
Ben çünkü sen yaşamın o en güzel kaynağıydın her gün yenilendim
Seninle çoğaldım büyüdüm eksik kalan neyim varsa tamamladın
Ölmeyecektim çünkü sen ölmezliğin ta kendisiydin
Sevdim işte seni artık ötesi yok....................
Yahya BalcıKayıt Tarihi : 17.6.2011 09:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!