Ben yüreğimi giyindim çıktım yola

Ne zaman senin şehirlerinden geçsem ürperirdim
Şakaklarımda ki mühürden tanırdın beni
Efsunlu başıma kar yağardı yaz ortasında
Senin gözlerinde demirden dağlar
Üşürdü enginin de yamalı göçebeler
Benim yüreğimde bir ceylan ağlar.

Hüseyinlere su verirmiydin bilemem
Ben yüreğimi giyindim de çıktım yola
Bir derviş alınganlığın da yürüdüm
Ben kuşlara dağlara şiirler yazardım.

Isırganları dahi severdim çocukça
Martılarla paylaşırdım kuru ekmeğimi
Semânın rengini severdim denizin kokusunu
Türkuazı düşerdi denizlerin bağrına
Ben güllere nehirlere şiirler yazardım.

Itır pencerelerde kırıldı eski saksılar
Severdi küela kuşları yaz ortasını
Dervişler giymiyor artık eski libasını
Yağmurlar ılık rüzgârları öperken
Ben bıraktım elimdeki sefer tasını.